Abbeville Créations 1 czerwca 2015 Francja

Ścieżka, którą uwielbiały chodzić dzieci, sprzedana
Dla zysku burmistrza-egoisty, którego wybrali sąsiedzi
Bo rządzi prawo “zielonego” pieniądza
Nieważny hałas, protesty, zagrożenie...

Sprzedają krajobraz temu, kto da więcej
Rzekomo dla dobra budżetu, bez dyskusji
Już nigdy nie pójdziemy na spacer tak jak przedtem
Wśród łomotu mojej oszpeconej wioski

Wiatr gniewu wieje przez równinę
Nie mów, że to “dla środowiska”,
skoro chodzi ci tylko o pieniądze!

Nikt za to nie odpowiada, ani Prezydent, ani burmistrz
Nikt nie chce być Robin Hoodem wiatru
Ale wszyscy maczali w tym palce, to ich wspólne dzieło
A przyszłość naszych dzieci służy im tylko za argument

Trzy gałęzie mają szare drzewa
w tym oszukańczym zagajniku, z którego rośnie cały las
Jedyne martwe liście to trochę nietoperzy
Pod gałęziami, które zabijają

Zrodzony przy zielonym stoliku wiatr gniewu niesie się po równinie
Przeciwko szpetocie, wyciu turbin
Bezsennym nocom i oszustom…

Bronimy wielkiej matki ziemi
Która karmiła świat, widziała klęski całych armii
A deweloperzy leją w nią cement pod swoje żelazne wieże
Z błogosławieństwem posłusznych urzędników z regionu

Broni nie mamy żadnej, tylko nasze ręce
A oni każą nam płacić za każdym razem trochę więcej
Ku naszym ogrodom cichutko pełzną dźwigi
Zostaje cisza bez ptaków, czy zostaniemy także my?

Wiatr gniewu wzbiera na równinie
Jeśli ludzie tego nie chcą
To kto naprawdę na tym skorzysta?
To kto naprawdę na tym skorzysta?